 IVN Vecht & Plassengebied -
Vleermuizen
|
||
|
Excursies | Vogels | Vleermuizen | Natuurgebieden | Groencursus | Natuurgidsencursus | Organisatie | IVN Vecht & Plassengebied Fotoboek | Natuurkrant | Vogelreis Falsterbo | Waterkwaliteit | Virtuele excursie Gunterstein | Poelenwerkgroep het Gooi |
||
|
De invloed van de temperatuur op het begin van de winterslaap van vleermuizen. Een werkstuk van Annelies Zoetelief en Kim van Eijl.
|
||
|
De oorsprong van de vleermuizen De verschillende soorten vleermuizen Vooroordelen en verhalen over vleermuizen
|
De bouw van de vleermuizen De hand van een vleermuis heeft, net als bij de mens, vijf vingers. Die zijn lang en dun om de vlieghuid, die tussen de vingers zit, zo groot mogelijk te maken. De vleugels worden, in tegenstelling tot bij vogels, doorbloed waardoor een beschadiging hieraan grote gevolgen kan hebben. Zoals wij met onze vingers kunnen bewegen zo kan de vleermuis dit met zijn vleugel(s): onafhankelijk van elkaar kunnen deze razendsnelle bewegingen maken waardoor ze ook zeer wendbaar zijn. Dat is nodig om hun prooien te kunnen vangen want die zijn minstens zo acrobatisch.
De
achterpoten van de meeste vleermuizen zijn door hun naar buiten gedraaide
bouw niet geschikt om mee te lopen. Deze draaiing heeft te maken met de
bevestiging van de vlieghuid aan de poten en de staart. Bovendien zijn de
achterpoten lang en dun waardoor ze zouden buigen, of zelfs breken, als ze
het volle lichaamsgewicht moesten dragen. De achterpoten zijn wel zeer
geschikt om aan te hangen.
Als een vleermuis op zijn kop hangt, worden door het lichaamsgewicht pezen in de klauwen aangetrokken. Hierdoor klemt de klauw zich onwrikbaar vast. Het blijven hangen kost zo geen energie. Zelfs een dode vleermuis blijft vaak hangen. Vleermuizen hangen om te rusten, met de kop naar beneden.
|
|
