IVN Vecht & Plassengebied - Kennis der Natuur
Excursies | Vogels | Vleermuizen | Natuurgebieden | Groencursus | Natuurgidsencursus | Organisatie | IVN Vecht & Plassengebied
Fotoboek | Natuurkrant | Vogelreis Falsterbo | Waterkwaliteit | Virtuele excursie Gunterstein | Poelenwerkgroep het Gooi
Klik op de foto voor een groter exemplaar
Geluid: Het geluid van de Turkse Tortel lijkt wat op dat van de Houtduif. De Turkse Tortel zegt echter: "Ik-groet-u" en de Houtduif zegt: "Ik-groet-u-zoet-lief". Herkenning: Een kleine vale duif met een zwart halsbandje als enige versiering. Biotoop: - Territorium: De Turkse Tortel verdedigd fel zijn territorium. Soms ook tegen Kauwtjes, waar het kennelijk geen enkele vrees voor heeft. Trekken of blijven: Standvogel. Buiten de broedtijd verzamelen ze zich soms in aantallen van vele honderden op slaapplaatsen. Bedreigd of niet? Wie kent niet de ware zegetocht van de Turkse Tortel in Europa? Op massale wijze zerden in de eerste decaden van de twintigste eeuw de Balkanstaten bevolkt. In 1949 werd het eerste broedgeval bij Oldebroek vastgesteld en daarna groede hun aantal snel uit totdat in de jaren tachtig het aantal broedparen in Nederland werd geschat op 100.000 tot 150.000 broedparen. Nadat Frankrijk en Zweden het eerste broedgeval konden noteren, werd in 1952 het eerste broedgeval vastgesteld, alwaar thans het aantal broedparen ook zeker de 50.000 overschrijdt.Ofschoon ze tussen maart en oktober soms wel vijf broedsels kunnen grootbrengen, is er aan de toename na het begin van de jaren tachtig toch wel een eind gekomen. In de buitengebieden, rond bebouwing op het platteland en bij boerderijen is sinds medio jaren tachtig hun aantal zelfs gevoelig achteruitgegaan. Men schat de achteruitgang op zo'n 50%. De situatie in de steden is echter minder goed bekend, maar ook daar kan niet meer van een groei van het aantal worden gesproken. Over de oorzaken daarvan tast men nog in het duister. Ze hebben hun snelle uitbreiding over geheel West-Europa vooral te danken aan de mens. Bij de grote pluimveefokkerijen en overslagbedrijven van graan konden ze zich snel uitbreiden. Dat de Turkse Tortel concurrerend is opgetreden tegen de Zomertortel, waardoor deze laatste soort zou zijn achteruitgegaan, moet zeer onwaarschijnlijk worden geacht. De biotoop van de Zomertortel is nauwelijks aan de mens gebonden en is voornamelijk te vinden in de buitengebieden waar de Turkse Tortel niets heeft te zoeken.Ze worden nog wel eens onrechtmatig door jagers geschoten, waarna we ze terugvinden bij de poelier als zogenaamde 'bosduifjes'. De Turkse Tortel geniet een volledige bescherming van de Vogelwet 1936 en er mag dus niet op worden geschoten.
Het geluid van de Turkse Tortel lijkt wat op dat van de Houtduif. De Turkse Tortel zegt echter: "Ik-groet-u" en de Houtduif zegt: "Ik-groet-u-zoet-lief".
Herkenning: Een kleine vale duif met een zwart halsbandje als enige versiering.
Biotoop: -
Territorium: De Turkse Tortel verdedigd fel zijn territorium. Soms ook tegen Kauwtjes, waar het kennelijk geen enkele vrees voor heeft.
Trekken of blijven: Standvogel. Buiten de broedtijd verzamelen ze zich soms in aantallen van vele honderden op slaapplaatsen.
Bedreigd of niet? Wie kent niet de ware zegetocht van de Turkse Tortel in Europa? Op massale wijze zerden in de eerste decaden van de twintigste eeuw de Balkanstaten bevolkt. In 1949 werd het eerste broedgeval bij Oldebroek vastgesteld en daarna groede hun aantal snel uit totdat in de jaren tachtig het aantal broedparen in Nederland werd geschat op 100.000 tot 150.000 broedparen. Nadat Frankrijk en Zweden het eerste broedgeval konden noteren, werd in 1952 het eerste broedgeval vastgesteld, alwaar thans het aantal broedparen ook zeker de 50.000 overschrijdt.Ofschoon ze tussen maart en oktober soms wel vijf broedsels kunnen grootbrengen, is er aan de toename na het begin van de jaren tachtig toch wel een eind gekomen. In de buitengebieden, rond bebouwing op het platteland en bij boerderijen is sinds medio jaren tachtig hun aantal zelfs gevoelig achteruitgegaan. Men schat de achteruitgang op zo'n 50%. De situatie in de steden is echter minder goed bekend, maar ook daar kan niet meer van een groei van het aantal worden gesproken. Over de oorzaken daarvan tast men nog in het duister. Ze hebben hun snelle uitbreiding over geheel West-Europa vooral te danken aan de mens. Bij de grote pluimveefokkerijen en overslagbedrijven van graan konden ze zich snel uitbreiden. Dat de Turkse Tortel concurrerend is opgetreden tegen de Zomertortel, waardoor deze laatste soort zou zijn achteruitgegaan, moet zeer onwaarschijnlijk worden geacht. De biotoop van de Zomertortel is nauwelijks aan de mens gebonden en is voornamelijk te vinden in de buitengebieden waar de Turkse Tortel niets heeft te zoeken.
Ze worden nog wel eens onrechtmatig door jagers geschoten, waarna we ze terugvinden bij de poelier als zogenaamde 'bosduifjes'. De Turkse Tortel geniet een volledige bescherming van de Vogelwet 1936 en er mag dus niet op worden geschoten.
Procentuele ontwikkeling van de Turkse Tortel in Nederland:
Sovon & CBS, 1998
