Het geluid van de Meerkoet bestaat uit scherpe kreten
Herkenning: L 38 cm. De Meerkoet is half zo groot als een Wilde Eend. Meerkoet en Waterhoen worden nogal eens met elkaar verward. Dat is niet nodig want er bestaat een hemelsbreed verschil tussen deze beide vogelsoorten. Meerkoeten hebben een hagewitte snavel en ook een wit voorhoofd. Bovendien ze ze verder geheel gitzwart en zijn echte duikers in tegenstelling tot het Waterhoen dat alleen onderduikt als het aan groot gevaar tracht te ontsnappen. De Meerkoet zoekt ook duikend naar voedsel (waterplanten). Er kan echter wel verwarring ontstaan bij de donsjongen van de Meerkoet, die korte tijd een rode kop en hals hebben. Dit verdwijnt echer spoedig als het verenkleed het gehele lichaam goed kan bedekken. Over dat rood bij die jonge Meerkoeten is nauwelijks iets gepubliceerd, maar het heeft ongetwijfeld een functie. Meer dan eens is gezien dat een der oudervogels fanatiek pikte op de rode kop, terwijl het jong hevig gepiep liet horen. Volwassen Meerkoeten staan er ook om bekend dat ze uitgebreide watergevechten kunnen houden. Met omhoog gerichte vleugelveren en watergetrappel kunnen ze elkaar te lijf gaan als ze in elkaars territorium zijn terechtgekomen. Aan de andere kant zijn ze ook wel zeer vertrouwelijk met Futen, want welkaars nesten kunnen soms zeer dicht bij elkaar zijn gebouwd.
Biotoop: Moerassen, plassen en meren, maar ook in parken, grachten, sloten en vaarten.
Komt voor in Nederland als: Standvogel. Na de broedtijd verschijnen op grote plassen en meren enorme troepen uit Noordoost-Europa om hier de winter door te brengen. Bij dooi gaan ze op vochtige grasgronden grazen. Niet zelden geschiedt dat vlak langs autowegen en dan vallen er vroeg in het voorjaar veel verkeersslachtoffers.
Bedreigd of niet? Niet bedreigd
N.b. Tot 11 september 1999 was de meerkoet bejaagbaar. Staatssecretaris Faber van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij heeft de jacht op de meerkoet per die datum gesloten. In het begin van de 20ste eeuw was de Meerkoet nog een gewilde jachtvogel waar veel op werd gejaagd. De Meerkoet was toen zo schuw dat ze nauwelijks te benaderen waren.
Aantal broedparen in Nederland: 50.000-80.000 broedparen (1987)
Verspreiding in Nederland (1979):
