IVN Vecht & Plassengebied - Kennis der Natuur
Excursies
| Vogels |
Vleermuizen |
Natuurgebieden |
Groencursus |
Natuurgidsencursus |
Organisatie |
IVN Vecht & Plassengebied
Fotoboek | Natuurkrant | Vogelreis Falsterbo | Waterkwaliteit | Virtuele excursie Gunterstein | Poelenwerkgroep het Gooi
Klik op de foto voor een groter exemplaar
Geluid:
Herkenning: L 56 cm. De Zilvermeeuw is een grote forse, de naam zegt het al, zilverkleurige meeuw. Jongen van één, twee en drie jaar oud hebben een bruin kleed dat steeds meer grijs gaat vertonen naarmate ze ouder worden. Pas in het derde jaar verschijnt het kleed van de volwassen Zilvermeeuw. Hij behoort tot de meeuwesoorten met de 'wrede' of brutale kop evenals de Grote Mantelmeeuw en de Grote Burgemeester. De drie andere grote meeuwen, namelijk de Stormmeeuw, de Kleine Mantelmeeuw en de Kleine Burgemeester, hebben veel vriendelijker uitziende koppen.
Biotoop: De Zilvermeeuw vestigt zich steeds meer in de stedelijke gebieden en in het westen van Nederland broedden tegenwoordig honderden Zilvermeeuwen op gebouwen, hetgeen nogal wat overlast schijnt te veroorzaken.
Territorium: -
Komt in Nederland voor als: Jaarvogel. Als predator van eieren en jongen van Eidereenden, meeuwen, sterns en steltlopers heeft de Zilvermeeuw een geduchte reputatie opgebouwd. Onderzoek daarnaar heeft evenwel uitgewezen dat de Zilvermeeuw met deze predatie voor een gezonde populatie onder de desbetreffende vogelsoorten zorgt, een natuurlijke regulatie dus, waar de mens zich maar beter buiten kan houden.
Bedreigd of niet? In de duinen van Nederland is de Zilvermeeuw de laatste jaren flink in aantal afgenomen. Volgens sommigen door de zelfregulerende werking van de natuur: de Vos. Van de grote meeuwen is de Zilvermeeuw de talrijkste in Nederland. De bestreiding van de Zilvermeeuw van jaren geleden is over het algemeen weinig effectief gebleken. Gebrek aan voedsel is dan ook de voornaamste natuurlijke factor in de regulatie van Zilvermeeuwen. De huidige welvaarstsmaatschappij heeft echter weer veel van deze natuurlijke factoren teniet gedaan. De belangrijkste voedselbronnen voor Zilvermeeuwen zijn namelijk visafval en vuilnis. Het sluiten van vuilnisbelten, zoals bijvoorbeeld die bij de Mokbaai op Texel, heeft dan ook directe gevolgen voor het aantal Zilvermeeuwen in de omgeving.
Aantal broedparen in Nederland: 68.000 (1998) Verspreiding in Nederland (1979):
Atlas van de Nederlandse Broedvogels,
Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten in Nederland